Bonheidense HV – 09/04/2005

Vergezeld door dikke sneeuwvlokken trokken we naar de Bonheidense HV waar Bieke een parcours zou lopen voor haar brevet of TAP.

ERVOOR

ERNA

Van primordiaal belang is de goede band tussen begeleider en hond.

Uitslag : Geslaagd.

Regelmatig trainen. Hond en begeleider moeten plezier beleven.

100 kg valt van je af. Niet slecht voor op de foto.

Geduld en uithoudingsvermogen.

Bieke werd heldin van de dag en heerlijk beloond met snoepje, speelgoed en extra grote wandeling door velden en weiden.

Extra aandacht voor de moeilijke onderdelen (bv. raakvlakken). (dank aan de instructeurs die hiervoor de nodige tijd uittrokken)

Felicitaties vliegen rond je oren.

Bouche fermée om de lieve huisvrede te bewaren.

Collegialiteit en supporteren voor andere deelnemers van de club.

3 wekkers om ons uit slapeloze nachten te wekken.

Klinken met de glazen.

Rustig vertrek of was het gas planché richting Bonheidense HV ?

Uitreiking van het diploma en mooie herinnering.

Degelijke parcoursverkenning met nog de allerlaatste gouden raad ( trics en trucs) – rustig het veld betreden ???? van de Sloebervoorzitter.

Opent nieuwe perspectieven naar volgende wedstrijden met als vooruitzicht op te klimmen naar een hogere graad.

't Was enorm spannend, maar zeer de moeite waard.
We zijn ape- (border)-trots op “Bieke The Rustling Rose”.